En dat was Azië alweer..

Vanaf Nepal via India en Ethiopië ben ik na een reis van meer dan 30 uur dan woensdag in
Tanzania aangekomen, en zit ik nu dus op de helft van mijn reis.

Zo zat ik in Nepal nog te klagen over de koude douche, de slechte internetverbinding en de stroom die steeds voor een tijdje uitviel, en zo kom je in Tanzania en heb je niet eens een douche (laat staan stromend water) en internet, en werkt de stroom niet vanaf 's ochtends 6 uur tot 's avonds 6 uur. Dit gaat toch wel even wennen worden.

Mijn laatste twee weken in Nepal heb ik mij zeker heel erg goed vermaakt met mijn ouders. Ik heb mijn ouders dan ook meegenomen naar het weeshuis en heb ze mijn Nepaleese familie laten zien en het huis waar ik dus geleefd heb. Verder heb ik ze meegenomen naar verschillende plekken die ik al eerder had bezocht en hebben we vooral van elkaars gezelschap genoten.

Na een weekje zijn we naar Nagarkot gegaan, een plek hoog in de bergen met een super mooi uitzicht. Het leek ons leuk om met de local bus te gaan in plaats van met de tourist bus zodat mijn ouders ook gelijk konden zien hoe dat er aan toe ging. De bedoeling was dat we eerst een bus naar bhaktapur moesten nemen (een plek 10 kilometer verderop), en vanaf daar een bus naar Nagarkot. Zo kwamen we als gepland in bhaktapur aan, en vertelde de jongen van de volgende bus ons dat dat de bus naar Nagarkot was, eenmaal onderweg kreeg ik door dat de bus niet naar Nagarkot ging en zijn we maar weer uitgestapt en waren we bijna terug bij af, we konden weer opnieuw beginnen. Uiteindelijk zijn we na ongeveer 7 uur dan in Nagarkot aangekomen (max. 20km) en hadden mijn ouders dus gelijk een goed beeld van de local bus.

Een paar dagen later zijn we begonnen met een trekking, de man van het kantoortje had ons verteld dat het een makkelijke trekking was want dat leek ons wel fijn. Dit begon ook al goed, we moesten op dag één met (alweer) een local bus 8 uur rijden aangzien er hier geen tourist bus ging. Aangezien de bussen gemaakt zijn voor mensen uit Nepal, die gemiddeld 1.60 meter zijn, pasten wij hier dus ook maar amper in. Met onze knieën tegen de stoelen voor ons, zonder ruimte om te bewegen gingen we dan opweg naar onze bestemming. Aangezien ook het dak scheef liep aan de raam kant hebben mama en ik ons hoofd ook wel zo'n duizend keer gestoten door alle hobbels in de weg.
De volgende dag begon onze ''makkelijke'' trekking en moesten we acht uur steil omhoog lopen, aangezien we wat meer uit het seizoen zaten was er onderweg geen plek open om te eten en waren we dus helemaal kapot toen we eindelijk op onze bestemming aankwamen. De volgende dag hadden we er eigenlijk helemaal geen zin meer in, maar zijn we uiteindelijk toch verder gegaan en waren we blij dat we dat gedaan hadden. De tweede dag was namelijk maar 2/3 uur omhoog en de rest wat vlakker en waren er meerdere plekken open om te eten of om wat te drinken. Daarna moesten we eigenlijk alleen nog maar weer naar beneden lopen.
Voor de weg terug hadden we bedacht dat we beter met de jeep konden gaan omdat we de bus toch eigenlijk niet zo prettig vonden, dan wilden we best wat meer betalen voor een jeep. Toen onze guide de jeep geregeld had waren we dan ook wel erg blij. Helaas toen de jeep de volgende ochtend voor de deur stond moesten er alsnog 11 personen in en was het qua ruimte misschien nogal minder. Op de terug reis heeft onze guide ons naar een nepalees restaurantje gebracht waar we Dhal Bhat gekregen hebben, rijst met linzensoep, waarna we alle drie een beetje ziek geworden zijn.

Na de trekking zijn we naar Pokhara toe gegaan en hebben we eigenlijk niet zo veel gedaan maar gewoon een beetje langs het meertje gezeten en ben ik de tweede dag nog wezen paragliden. Dit was echt super vet en ik zou het zo weer willen doen!!

Daarna zijn we doorgegaan naar chitwan en zijn we hier naar het olifanten breeding centre geweest en hebben we hele schattige baby olifantjes gezien. Verder hebben we hier eigenlijk ook weer gewoon een beetje langs de rivier gezeten en verder niet zo veel gedaan.
Daarna zijn we weer terug gegaan naar Kathmandu en was het tijd om in te pakken voor mij.

Dat was het eerst weer, groetjes vanuit Tanzania!
En alvast fijne kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar iedereen!!